Graffitia, kaleko artea, euskaraz

Ez dute museo eta galeriarik zapaltzen.Auzoetako horma galduetan uzten dituzte margoturik beren nortasunaren arrastoak, beren artea, eta hori ere itzalgaizka, gauez edo begiralerik ez dagoenean egin ohi dute. behingoz, egun argiz eta jendearen bistan jardun zuten lanean, urriaren 2an, mendearon, Topaguneak antolatu zuen Graffiti Lehiaketaren finalean.

Final horretan hamar graffiti talderik onenak bildu ziren. Landu beharreko gaia"euskara" zuten eta erdiak inguru ikastolako ikasle ohiak ziren, horien artean Ipar Euskal Herriko bat, Eneko Hiriart, Etxepare lizeoan ikasketak egindakoa. Hegoaldekoen artean, irabazleetako bat, Aritz Irueta"piru", Zarauzko ikastolako Plastikako irakaslea da. Orain urte batzuk aldizkari honetan komikia egiten zuen Aitor Larranaga "Peli"rekin batean egin zuen graffitia. "beti gustatu izan zait graffitiaren estetika - kontatu zuen Aritz Iruretak- eta ikastaroetan ere parte hartu izan dut . Arte Ederretan mintegi bat ere eratu genuen. Adierazpide oso urbanoa da. hala zen behintzat jatorrian, amerikar beltzek beren auzoetan egiten hasi zirenean. Ez du zertan protesta bat izan beharrik. graffitigileak bere izena idazten du, bere goitizena hobeto esanda, izen hori ezagutzera emateko. Beraz, kaleko artea da, undaground-a", esan zuen.